Als mensen horen ‘er komt een palliatieve zorg verpleegkundige’ vinden ze dat vaak eng of zwaar. Maar als ik er eenmaal ben, zeggen ze: ‘Oh dat valt heel erg mee!’. Waarschijnlijk dachten ze dat ik een soort strenge dominee zou zijn. Terwijl ik er juist ben om het laatste stukje leven – als iemand uitbehandeld is - zo comfortabel mogelijk te maken. Het gaat niet over doodgaan, het gaat over het leven. Wat kan iemand nog, waar heeft iemand nog zin in? Of pijnbestrijding en comfort. Als je op tijd komt, kun je zoveel doen om mensen een prettige laatste tijd te geven. We zetten daar ook kunst voor in. Een mevrouw heeft bijvoorbeeld haar rouwkaart gemaakt met een kunstenaar. En een andere cliënt is haar levensverhaal aan het opschrijven met een schrijver. Kunst kan helend werken, maar het is vooral afleiding. Creatief bezig zijn, zorgt ervoor dat het niet alleen om de ziekte gaat, maar dat je de totale mens ziet. De komende jaren denk ik dat palliatieve zorg steeds belangrijker wordt. Ik hoop dat het voor mensen makkelijker zal worden om het er over te hebben. Het grote voordeel bij Cordaan is dat alles er is: van ergotherapie tot wondverpleegkundige. We weten elkaar goed te vinden en zien samen wat iemand nodig heeft. Mijn eigen toekomst ligt zeker in de palliatieve zorg. Ik heb er al een lange carrière op zitten, van kinderverpleegkunde tot oncologie. Hoe oud je ook bent, je moet je blijven ontwikkelen. En als dat ergens kan, dan is het wel bij Cordaan.