Het verhaal aanhoren en een rol spelen in het leven van cliënten vind ik een privilege. Ik kom elke dag bij verschillende nationaliteiten thuis. Voornamelijk ouderen, met een geschiedenis en levenswijsheid waar ik van leer. Het is mijn taak om handelingen zoals insulinezorg goed uit te leggen, ook bij mensen met een migratieachtergrond. Soms is er dan familie om te vertalen. Dat is typerend voorde thuiszorg: de omgeving leer je ook kennen. Je bent te gast. Eigen regie is super belangrijk. Veel van mijn cliënten hebben een psychiatrische problematiek. Ik kan wel zeggen: ‘Het is niet verstandig om elke dag een boterham met pindakaas en hagelslag te eten’. Maar ik ben te gast in hún huis dus moet ik het ook accepteren als ze voor slechte gewoontes kiezen. Bij Cordaan heerst een cultuur van: heb jij een goed idee, laat maar zien. Anders zijn en anders denken, wordt aangemoedigd. Je kunt je kleden als jezelf en wordt daar niet op aangesproken, zolang je je werk maar goed doet. De toekomst voor de ouderenzorg is moeilijk te voorspellen. Maar als het gaat om hoe je de zorg leuk houdt voor zorgprofessionals, is invloed hebben cruciaal. Ik kan bijvoorbeeld mijn werk zelf indelen, maar heb ook invloed op het vak. Zo zit ik in de Verpleegkundige en Verzorgende Advies Raad (VVAR). Daar zijn we bezig met wat we willen als beroepsgroep. Wat mij betreft ligt de toekomst van de zorg in onze handen. Als zorgprofessionals moeten we laten zien dat de zorg leuk is en voor jongeren veel te bieden heeft. Want dat is zeker het geval.