Ik heb Arbeids & Organisatiepsychologie gestudeerd maar een kantoorbaan is niets voor mij, heb ik gemerkt. Ik miste de zorg te erg. Als teamleider van een woongroep voor mensen met een verstandelijke beperking werk ik ongeveer de helft van de tijd op kantoor en de andere helft op de groep. Voor mij is dat de perfecte combinatie van leidinggeven en zorg. Ik ben verantwoordelijk voor het organiseren van de vergaderingen, ondersteuning bieden en het team coachen. Dat zorgpersoneel goed voor zichzelf zorgt, vind ik heel belangrijk. Een dag op de groep varieert van cake maken tot samen sporten en de lunch verzorgen. Bij Cordaan betrekken we familie en naasten ook actief. In de toekomst zullen mantelzorgers een steeds grotere rol spelen. Ik vind dat
een mooie ontwikkeling. En als medewerker word je ook echt gezien bij Cordaan. Je krijgt veel vrijheid, je kunt zelf aangeven wanneer je wilt werken, en kunt helemaal jezelf zijn – tot aan hoe je je kleedt aan toe. De ene dag kom ik op sneakers en een T-shirt, maar op kantoor zie je me in een jurkje met hakken. Het is een heel leuke doelgroep, waarvan je de liefde moet ‘verdienen’. Want in eerste instantie vertrouwen bewoners je niet. Dan zeggen ze geen woord en besta je eigenlijk niet. Na een tijdje komen de woordjes, de zinnen: ‘Hoe gaat het met je Sanne?’ En zoeken ze
nabijheid. Laatst kreeg ik op vrijdagmiddag van een cliënt met hevig autisme opeens een knuffel, uit het niets. Dan kan mijn weekend niet meer stuk.’