‘Dat ik in de ouderenzorg terecht ben gekomen heb ik aan mijn opa te danken. In het verpleegtehuis waar hij terechtkwam heerste een ontzettend warme sfeer. Ik wist meteen dat ik in zo’n omgeving wilde werken. Na mijn opleiding als helpende twijfelde ik nog tussen kinderen of ouderen. Het is de dankbaarheid die mij overhaalde. Je krijgt zoveel terug in dit werk. Ik heb altijd het idee dat ik nu de hulp bied die ik zelf later ook zou willen ontvangen. Dat ik al drie jaar in hetzelfde fijne team werk, helpt natuurlijk mee. Er zitten ook nog oud-collega’s van mijn vorige werkgever tussen, dus toen ik hier solliciteerde voelde het meteen vertrouwd. Bij Cordaan kon ik een opleiding volgen en ben ik supergoed begeleid. Ik werk op de PG-afdeling voor mensen met zware dementie. Dat is best pittig, maar het past bij mij. Ik heb echt een klik met de bewoners. Je moet wel geduld hebben. Als ze lastig communiceren, vraag ik me af: waar komt het gedrag vandaan? Daar kom je achter door gesprekken met de familie en door dingen uit te proberen. Als je dan frustratie bij een bewoner weg kan halen, voelt dat heel goed. Dat persoonlijke, die aandacht, die zal altijd nodig blijven in de toekomst. Of we nu zorgrobots inzetten als extra ondersteuning of niet, het blijft mensenwerk. Dat maakt dit vak nou juist zo bijzonder.’